Wäsp is een newborn tekenaar. Als kind tekende hij al stripverhaaltjes op alles wat wit was. Maar toen vertrok hij naar het andere eind van de wereld, waar strips niet meer waren dan een verre herinnering. En nog wat later kwamen er kinderen. De verhalen en personages raakten ondergesneeuwd. Vergeten.
Maar bloed kruipt waar het niet gaan kan. Wäsp nam het potlood opnieuw ter hand. En meteen waren ze er weer: de bizarre wezentjes, de knotsgekke personages, de plots met een verrassende wending...
Wäsp voelt zich als een strandjutter. De verhaallijnen liggen voor het oprapen op het strand. Sommige lieflijk en rozig, andere met wat scherpere randjes... Daarom deze blog, om ze allemaal te delen.
Maar bloed kruipt waar het niet gaan kan. Wäsp nam het potlood opnieuw ter hand. En meteen waren ze er weer: de bizarre wezentjes, de knotsgekke personages, de plots met een verrassende wending...
Wäsp voelt zich als een strandjutter. De verhaallijnen liggen voor het oprapen op het strand. Sommige lieflijk en rozig, andere met wat scherpere randjes... Daarom deze blog, om ze allemaal te delen.
